taym pers

alam mong mahalaga ito. alam ng lahat ng batang pinoy ang laking kahalagahan ng taym pers. alam mo na kapag nagsimula na ang habulan, ice-ice water o langit lupa ay kahit minsan sa buong laro ay gagamitn at gagamitin mo din siya.
para sa mga marahil ay kahapon lang pinanganak o kaya ay sadyang alagang-alagang bata, ang taym pers ay ang sinisigaw ng isang manlalaro na gusto munang lumiban sa laro ng sandali ngunit babalik matapos ang ilang saglit. isisigaw niya ito sabay gagawa ng pa-letrang T gamit ang kamay. kapag nasambit na niya ang taym pers ay hindi siya maaring tayain ng taya, liban na lang kung sadyang madugas yung taya at nantataya pa din kahit makailang beses ka nang tumaym pers.
ilan sa mga gamit ng taym pers ay kung magtatali ka ng sintas ng sapatos mo. isa pa ay kung iinom/makikiinom ka ng tubig dahil sa sobrang pagod kakatakbo. madalas pa nga ay kung darating na yung kundoktor ng serbis mo at iaabot mo yung bag mo para malagay na sa loob at magpapatawag ka na lang kapag aalis na dahil wiling-wili ka pa sa paglalaro. pero ang pinakamadaya ay yung magtataym pers kapag malapit na sa kanya yung taya. at dahil sa kapangyarihan ng taym pers ay mahihinto na lang talaga ang taya at wala siyang magagawa kundi ipagliban siya.
lagi akong biktima nito. dahil nga lampa akong bata ay madalang lang akong makahabol ng tao. at dahil pa mahina ang loob ko lagi ko na lang silang napagbibigyan.
kaya natatapos ang laro na ako at ako lang ang taya. ako ang habol ng habol.
may mga pagkakataon naman na dahil alam nila na mabagal akong tumakbo ay hindi na nila ako hinahabol. saling ketket na lang kumbaga. nababagot lang daw kasi sila kung ako at ako lang palagi ang taya. wala daw challenge.
pero kahit na ketket lang ako, nakikitakbo din naman ako ng kuntodo. at siyempre, kahit na alam ko naman na hindi sila interesadong tayain ako eh nakikitaym pers din naman ako.
ang madalas na dahilan ng aking pagliban ay dahil malapit na sa akin ang taya. sinasabi ko na hinihingal na ako o kung ano man. at hinahayaan naman ako sa kasinungalingan ko. paano kasi ay hindi naman talaga ako ang hinahabol nila.
at dahil nailiban na ako mula sa laro, uupo muna ako sa gilid. magmumuni-muni at kunwaring kinakapa ang dibdib at humihinga kuno ng malalim. kuntodo akting pa rin kahit na lam kong mas gusto nila na wala ako sa laro. mahirap ng mapagbintangan noh.
kung tutuusin, maaring hindi na ko bumalik sa laro. tutal eh naliban na naman ako at pwede na akong umuwi dahil naabot ko na sa kundoktor yung bag ko. hindi din naman nila mapapansin na wala na ko dahil ayaw naman nila akong kalaro.
pero ayaw ko. may hiwaga ang taym pers na magbibigay sa iyo ng pakiramdam na kailangan mong bumalik sa laro. dahil alam mong panandalian lang ang epekto niya at baka sakaling tayain ka nila ng walang pasinabi. dahil alam mo at nakikita mo kung gaano lang talaga kasaya silang maglaro na nahihikayat ka pang sumali muli. at dahil alam mong may naghihintay sayong pagbalik, gaano ka man nilang ayaw kalaro, meron pa din diyan kahit isang gusto ka pa ding habulin, makitakbo kasama mo at tatawa na lang sa kabila ng pagod at pawis kasama mo.
mahalaga ang taym pers. kasi kahit gaano ka man katagal lumiban, kahit paano ay babalik at babalik ka din. minsan para sa saya, minsan para manalo, pero minsan para balikan ang kalarong naghihintay sa pagbalik mo.