ugly duckling

madaming beses na akong umasa na isa akong ugly duckling

dahil nga sa pangit akong nilalang nuong bata ako, umaasa at nangangarap ako na sa paglaki ko ay pang miss universe na ang ganda ko.

pero di nangyari yun

nag dise-otso ako na mukha pa ding uhuging ewan. kung tutuusin, mas pangit pa kaysa dati. tigyawatin, maitim, payat, baluktot ang katawan, dry ang buhok at marami pang iba.

maraming beses ko nang sinubukang magpaganda.

nasubukan ko na ang magpaderma

magwhitening soap

magdiet

magexcercise

magpahair-spa

magdasal na sana gumanda na ako bukas

at magboyfriend bilang pampa-lubag loob sa aking kapangitan.

pero walang nangyari, bampangit ko pa din.

siguro umaasa ako na matapos ko magpaderma ay kikinis ang balat ko gaya ng kay carmina.
siguro umaasa din ako na matapos magpa-hair spa ay pang commercial na ang buhok ko.

pero hindi lahat ng bagay ay instant.

sa tunay na buhay hindi uso ang magical transformations. hindi ka gaganda dahil sa halik ni prince charming o sa potion ni fairy god mother.

liban na lang kung ke tita vicky ka na pumunta.

pero hindi iyon ang punto, walang prince charming at fairy god mother ngayon, kaya walang magic. kung matutulog kang panget gigising kang panget. ganon.

pero kung tutuusin, wala naman prince charming sa ugly duckling, lalong wala ding fairy god mother. pero sa huli, gumanda ung maliit na bibe.

ang sabi ko lang naman eh sa kagandahan, walang instant-instant. si ugly duckling naghintay ng ilang taon bago maging magandang swan. at higit sa lahat, naniwala siya na darating din ang araw na malalalaman niya na ampon pala siya at makakapangasawa siya ng gwapong haciendero na balbon ang dibdib.

hindi pala, ibang kwento na yun.

pero sa huli, panget man si ugly duckling nuong duckling pa siya, ang mahalaga, lumaki siya sa kung ano siya dapat.

panapanahon lang yan.

gaganda din ako.