ays kendi

hindi lahat ng uhaw ay napapawi ng tubig.

walang sinabi ang init ng panahon ngayon kumpara sa mga nakaraang araw. halos kakulay na tuloy ng brown kong polo ang balat kong tuyo na.

kaninang umaga, binagtas ko ang kalye ng annapolis sa likod ng greenhills kakahanap ng atlanta center para magpa-interview. pagkatapos ay nilakad ko ang edsa mula poea papuntan megamall para magtanghalian kasama ni joy. pumila ako ng pagkahaba-haba sa pnb sa ilalim ng tumitirik na araw para magbayad ng tuition. at ngayon ay nakaharap sa kompyuter sa opis, walang aircon, walang electric fan at tanging ang isang mug ng tubig na hindi kalamigan (bilang sa tindi ng init ay maski ang ref ay ayaw ng magpalamig) ang pumapawi sa init ng aking ulo, kalamnan at katawan.

at hindi kayang pawiin ng isang mug ng maligamgam na tubig ang aking uhaw. ngayon ay kating kati na ang aking lalamunan para sa shake o iced tea o ays kendi. pero hindi ko magawa dahil kakabayad ko lang ng utang ko dito sa opisina. kahit pa sabihin natin ang ays kendi ay mamiso lang.

paborito ko ang ays kendi. nakakahiligan ko kasi ang ngumuya ng yelo noong bata ako. naalala ko pa, noon, tuwing bakasyon ay may nakahandang dose-dosenang ays kendi sa freezer namin. mango para sa aming mga bata, avocado naman para kina mama.'

naaalala ko kung gaano ito kalamig sa lalamunan. kung gaano ang matamis na malamig na malagkit na katas ng mangga ay dumudulas mula sa dila papuntang tyan. at halos umuusok-usok pa sa lamig ang bibig lalo na kapag bumuga ka matapos sumubo nito. walang tatalo talaga.

pero gaano man katamis, kalamig at kasarap ang ays kendi, ay hindi maikakaila ang lagkit nito. na hindi nito mapapawi ang uhaw, kahit pa maka-ilang galon. kahit pa tubig din naman ang pinagmulan nito.

hindi lahat ng uhaw ay napapawi ng tubig. sa katunayan ay nakaubos na ako ng isang boteng gatorade, isang coke float, isang basong pineapple juice at ilang mug ng maligamgam na tubig pero hanggang ngayon ay uhaw pa din ako.

baka kasi hindi lahat ng pantawid uhaw ay naiinom.