anak ng tapa!

ika nga ni prach, lapitin kami ng tapa.

sa halos lahat ng all-nighter namin sa grupo, parang palaging tapa ang aming almusal. kaya busog na busog kami halos buong araw. na tamang-tama lang sa dami ng ginagawa namin ngayon.

at kapag sinabi kong madami kaming ginagawa, seryosong madami kaming ginagawa na umaabot sa punto na hindi na kami nakakapag-sipilyo.

biro lang. nakakapag-sipilyo pa naman. pero gets? ang dami-dami-dami-dami-daming ginagawa na dun ko na siya mahahalintulad.

parang kahapon, inikot koang buong cubao kasama sina nadz at uds.

tapos tumambay sa gateway kasama nina pao at tish (pero hindi lang basta tambay, nagusap din naman kami tungkol sa project namin).

tapos dumirecho kina nadz para sa all-nighter.

nagbrainstorm.

pumunta ng coffee bean para mag-internet.

bumalik sa danarra.

nagbrainstorm ulit.

nakatulog.

kumain ng tapa.

nagbrainstorm pa din.

pumunta ng divisoria at nakipagsapalaran sa lugar na kung saan hindi namin sigurado kung lupa pa nga ba ang tinatapakan namin o tae na ba dahil sa baho para lang makabili ng pampatigas ng cap.

bumalik ng up.

sinilip yung exhibit.

dumaan ng kule.

naghintay ng male-layout.

pumasok sa klase ni sir marlon at napagsabihan dahil sa kadal-dalan.
dumaan ulit ng kule.

naghintay na naman ng male-layout.

umuwi ng sawi bilang wala pang nalapat na kahit ano sa dyaryo dahil bukas pa matatapos ang karamihan sa mga artikel.

tinawagan si tito jun.

nakausap si tita joy.

bumili ng choco shake bilang pampa-lubag loob sa napakanakakapagod na araw.

naglakad pauwi.

naginternet.

nagblog tungkol sa napakanakakapagod na araw gaya sa nababasa ninyo sa itaas na tila ba puro reklamo na lang pero hindi dahil masaya ako sa dami ng ginagawa si nga seryoso.

pero oo. masaya ako sa kahagarang nararamdaman ko nagyon. tinutulungan nito akong makalimot.

nakakatuwa lang isipin na dati balak ko para sa buwan ng pebrero ay pulos tungkol sa love na lang ang iboblog ko. pero hindi. sa halip, tungkol sa kahagaran ng buhay ko na ikinatutuwa ko pa. at laking salamat ko sa Diyos para sa mga kaibigang karamay sa lahat ng kahagaran.

anak ng tapa nga naman o.

praise God!