hindi nga seryoso.
may malaking tuko sa bahay, dalawa pa nga yata sila, at tila ba mac-arthur kung umapir at dumisapir sa kusina sa likod ng bahay.
kaya medyo nahuli ang pagsaing ko ngayong umaga. hinintay ko kasi umalis yung tuko.
eh hindi umalis, ginising ko pa tuloy si jolo, aking nakababatang kapatid, para paalisin yung tuko. at sa wakas ay nawala na rin, sana magpakailanman na kahit alam kong hindi.
hay. sa totoo lang ay hindi naman ako gigising ng pagkaaga-aga para magluto ng agahan at pambaon ng mga kapatid ko. nasa bagiuo kasi ang aming mga magulang at wala tuloy akong magawa kundi humalili sa kanila.
bilin ni mami, habang hinihintay ko ang sinaing ay buksan ang kompyuter para magising. alam kasi niya na napaka-antukin ko lalo pa at puyat na puyat ako nitong linggo.
hell week kasi.
dati rati, wala akong konsepto ng hell week. hindi ko rin alam kung bakit, baka mababait lang ang mga guro ko noon, o magagaan lang ang mga gawain noon, o mas mahahaba ang araw noon. hindi ko masasabi. baka nga mas umikli na lang ang oras kada araw ngayon.
baka nga sa loob ng isang araw, sa halip na 24 oras ay 20 oras na lang. baka nga 16 lang eh.
pero ganyan talaga. tila ba umiikli ang araw sa dami ng ginagawa o dapat gawin. at hindi lang ako ang haggard. karamay ko ang sanlibutan!
halimbawa, sa kule opis, madalas na hindi sinasadya na lumabas sa bibig nga mga tao na may exam pa sila,may paper pa, may report pa. hindi sa pagrereklamo, kahit minsan ay ganun ang dating, pero bilang paalala na may iba pa silang gagawin liban sa press work. kaya pati ako sasabat na "ako nga may 2 pre-thesis, 1 docu, 1 product presentation, 2 exam, 1 story board... ile-layout pa yang dyaryo!!! bilisan mo diyan sa artikel mo! hehe. tutungo pa ko ng fairview para mag-edit ng bidyo! biliiiiiis". kumabaga yabangan ng ikedyul ito ate!
kahit pa sa fa ay halos mamatay-matay na kami. bilang kami rin naman ang magkakagrupo sa 2 pre-thesis, docu, product presentation at story board. sabi nga ni nadz, maghuhukay na daw siya ng libingan niya. sagot ko naman, sabay ako. pero hanggang sa ngayon hindi namin magawang maghukay, kahit nga ang paghanap ng malilibingan ay hindi namin mabigyang oras.
basta ang dami-dami-daming nangyari nitong linggong ito. kaya marahil pagod na pagod kaming lahat.
imagine, nung lunes, nag-edit kami ng bidyo pagkatapos ay may miting sa ffl opis nung gabi. kinabukasan, pumunta kami ng quiapo para magpatahi ng projekt. at napaka-nakamamatay lang nung lakad na yun. at nung kingabihan ay hinintay dumating yung mga artikel, pero hindi pa din nalapat bilang madami pa ding hindi dumating, at tumuloy kina mico para mag-edit ulit ng bidyo. tapos bumoto sa crsrs at buong gabing naglapat ng dyaryo nung sumunod na araw. at pagdating ng huwebes, nagkaroon ako ng napaka-nakakamoteng eksam at nagamote ako ng tuluyan, nawalan ng 100 pesos, nagcover ng artikel, nagmiting, at nakauwi ng medyo maaga-aga. at kahapon, may product presentation na hinaggard ko yung paper bilang naiwan ko kasi sa bahay tapos nagsulat ng artikel na inabot ng medyo gabi sa kahihintay ng resulta ng botohan.
at inaasahan kong makapagpahinga ngayong araw. kahit makabawi lang ng tulog.
pero madami pa ding gagawin.
gaya ng, sasabihin ko hindi para magreklamo pero bilang paalala lang sa akin kung sakali mang makalimutan ko, artwork para sa exhibit, reviewer para sa tfa21, household sa linggo at baka service meeting sa cluster o service team reco na hindi ko pa alam kung alin sa dalawa ang pupuntahan na parehas sa linggo ng hapon magaganap.
sabihin ko mang nasa bahay lang ako ngayong araw ay hindi pa din mawawala na madami pa ding dapat gawin. at kahit sa papikit ko ay pilit nila akong minumulto. hay.
parang yung tuko na alam kong nagtatago lang sa likod ng tubo. aapir din siya ulit maya-maya.
pero praise God pa din :)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment