mic test

tadtad ng program ang siena noong gradeschool ako (hindi lang yun, hanggang sa pagraduweyt ko pa) at sa lingguhang programa ay laging may chever si kuya chuva sa gilid ng stage. palagi siyang nagsa-sound check at sa tuwing ginagawa niya iyon, hihirit kaming magka-klase na "o mike labas ka na!" o "tess magpakita ka na" wala naman kaming kaklaseng mike, michael meron, at lalong wala kaming kakilalang tess pero gusto lang namin humirit. korni kung korni pero ganyan talaga.

malamang siguro sop ng mga kuya na bago mag-program ay mag "mic-test". para masigurado na sa oras na gagamitin na ang mikropono, eh walang palya, walang mali, swabe kumbaga.

kaya laking salamat ng maraming-maraming taong nakapagtanghal na sa entablado ng siena college sa mga kuyang nagsa-sound check. dahil sa kanila, pulido ang kanilang mga pag-akting.

bihira lamang ako magtanghal sa entablado noon. kaya laking bilib ko sa mga nilalang na kayang tiisin ang madaming matang nakatitig sa bawat galaw nila sa tuwing naandoon sila sa istage.

nakakatakot ang ganoong feeling. yung pakiramdam na lahat ng tao ay sinusundan ang bawat galaw mo parang tuloy wala ka ng pribadong buhay sa oras na iyon.

sa totoo lang, hindi naman nakakatakot ang stage (kaya ano pa ang silbi ng stage fright) dahil hindi naman nangangain ang kahoy, ply wood, bato, tiles o semento. ang nakakatakot ay ang madaming madaming sumusubaybay sa nagtatanghal. sila na nakakakita ng lahat-lahat.

lahat-lahat pati mga pagkakamali. marahil, at hindi lang marahil dahil malamang nga, yun ang pinaka dahilan ng lahat ng kinatatakutan sa pagtapak sa entablado. yung magkamali.

nakakatakot na baka magmali ng nota, baka magkamali ng sasabihin, baka makalimutan ang susunod na linya. maraming pangamba sa maraming pagkakataon.

pero nakakatuwa lang. hindi pa man nagsisimula ang programa eh may mga nagtitiyak na hindi ka magkakamali. kaya nga marahil nag-mi-mic-test sila kuya para masigurado na walang palya ang pagtatanghal. sila na mismo ang sumubok kung ayos na nga ba ang lahat at kung pepwede na sumalang ng entablado ang tagapagtanghal.

hindi pa man nagsisimula ang programa, may nanigurado na na magiging maayos ang lahat.

parang love ni God. hindi pa man nagsisimula ang kung ano man ay sinisigurado na niya ako na magiging maayos ang lahat. at hindi lang maayos, bongga pa kumbaga.

at dahil sa love na ito, hinding hindi na ko malalayo pa sa kanya.

hooked ako kay kristo. :)

praise God!