KAY LUNA AT KAY SOL, at kung kinakian nga ba ng buwan ang araw kapag gabi and vice versa

ang umaga ay nagsisimula matapos ang gabi. at ang gabi ay nagsisimula matapos ang umaga.

para kay sol, na dating ako, tandaan mo na sa sinag ng ngiti ay nakakapapagaan ng loob. sa dinami-dami ng saya ng ating pinasamahan, at ating napamahagi, sapat na iyon para maalala kita. sana ay maintindihan mo na kailangan ko lang talagang umayon sa panahon kaya napabayaan na kita.

para naman kay luna, na persona ko ngayon, hindi sa pag-luha nadadaan ang lahat ng bagay. hindi sa pagtaas ng boses o pagkunot ng kilay matatapos ang mga problema. ang galit, gaya ng saya, ay nakakahawa at sana ay matandaan mo yan. aaminin ko na madalas gusto kita kalimutan bilang nasasaktan ako sa iyo. pero ikaw ay ako din. at ang pagkalimot sa iyo ay pagkalimot na din sa akin.

para ulit kay sol, na marahil nasa kasulok-sulukan ng katauhan ko, baka nga kinain ka ni luna kaya ka biglang nawala. baka inulam ka niya kasama ng mga bahaghari at bughaw na ulap na minsa'y namumuno sa aking buhay. ito marahil ang dikta ng panahon. hindi ko alam, hindi ko masabi, lalo pa at si luna pa ang persona ko ngayon.

para muli ay luna, na maaring kumain kay sol kaya siya nawawala, hindi ko alam kung paano, pero nararamdaan kong kakainin ka din ni sol. matatapos ka din at sa halip na ako ay ikaw kundi ako ay siya. mawawala ka din at si sol ang papalit.

mawawala si luna at si sol ang papalit. mawawala si sol at si luna ang papalit.

ang umaga ay nagsisimula matapos ang gabi. at ang gabi ay nagsisimula matapos ang umaga. gaya ng bilog nilang hugis, maaring hindi na matatapos ang siklong ito.

sa huli, pag-unawa at lakas ang aking dasal.