TAKOT AKO SA PAPUTOK part1: mga kwento noong nakaraang taon atbp

takot ako sa paputok.

kaya habang tinatayp ko itong blog na ito ay naprapraning ako sa mga maaring marinig na putok mula sa labas ng bahay. sa bawat boom na naririnig ay napapatalon ako mula sa aking kinauupuan.

kaya takot ako sa bagong taon. natatakot ako kapag sasapit na ang araw ni rizal. pagkatapos kasi nito ay bisperas na ng bagong taon. at sa ilang oras ay magsisimula na ang sunod sunod sa putok mula sa mga papel na pinuno ng pulbura at iba pang kemikal.

takot ako sa paputok at sa bagong taon mula noong bata pa ako. mula noong hindi ko na matandaan kung kailan. at gaya ng mga nakaraang bisperas ng bagong taon, halos ganito lang ang ginagawa ko, umupo sa tabi nang may bulak sa tenga.

at masaya naakong ganoon. masaya na akong may bulak sa tenga. higit pa doon, masarap ang media noche kaya masasabi ko, gaya noong ilang araw nitong taon, na wala na akong mahihiling pa.

kung isusuma-total ko ang mga nangyari para sa taon, mahihirapan ako bilang sasaglit na lamang ang oras na natitira nang sa gayon ay mahabol ko pa ito hanggang bago mag-kinabukasan. napakadaming nangyari sa napakadaming tao sa napakadaming lugar sa napakadaming pagkakataon. at sa dinami-dami ng kung ano man yun, isa lang ang masasabi ko, gaya ng kanina at ng dati, wala na akong mahihiling pa.

maraming nangyari. minsan masama, pero mas madalas na mabuti. pero sa likod ng kung ano mang kasamaan ay karunungan.

maraming nakilala. madaming nakadaplisan ng palad, mapa-apir man o abre-siyete o sadyang hawak lang. sa mga kamay na nakamayan, sa mga mukhang namukhaan, at sa mga kung ano pa, salamat.

maraming napuntahan. may malayo,may malapit. ngayong taon, natuto akong pumunta sa kung saan-saan at mula dito nakita ko kung gaano kaganda ng mundo sa likod ng usok, dumi at polusyon nito.

at sa lahat-lahat, uulitin ko ng hindi ko/mo makalimutan, wala na akong hihilingin pa.

kahit pa takot ako sa paputok.

praise God!