nasa party ako ng isang kaibigan kagabi. at isa sa mga bagay na pinaka-pinagisipan ko buong gabi ay ang masaklap na katotohanan na, oo nga, matanda na ako.
pulos teenager ang kasama ko sa party, mga 13-18 ang mga edad. ako nga lang yata ang college student sa dun. pakiramdam ko tuloy ang tanda ko na. iba ang sayaw nila sa sayaw ko, iba ang kanta nila sa kanta ko, iba sila sa kung ano ako.
hindi ko inakala na aabot ako sa ganung realization, na sasama ako sa isang party at ako lang ang hindi makasunod sa galaw. hindi ko inakala na, minsan sa buong buhay ko ay, aaminin ko na hindi na lang talaga ako bata, at hindi na din babata pa.
matanda na nga ako, wala naman akong alam.
sa mahigit 20 taon ko sa mundo, tila wala naman akong napala. hindi ko maipagyayabang na sa tanda ko ay naging marunong ako. hindi ako natuto. wala akong natutunan.
hindi sa walang dapat matutunan, ayaw ko lang siguro. ayaw ko lang siguro tanggapin ang pagtanda, at kaakibat nito ay ang pagkatuto.
baka nga kelangan ko na matuto. kelangan ko na aminin na tumatanda na ko. kelangan ko na.
mahirap nang tumanda nang hindi marunong.
No comments:
Post a Comment