Thursday, January 14, 2010

bye bye loona

dedz na si loona.

naniniwala ako na lahat naman tayo ay nagkaroon ng imaginary friend kahit minsan sa mga buhay natin, lalo na noong kabataan natin. nagkataon lang siguro na delayed ang childhood ko.

si loona ang pet balloon ko. isa sa dinami-daming inanimate objects na bininyagan ko at binigyan ng personality. kagaya ni gino, yung pc ng grapiks sa kule, ni pol, yung pole sa may katipunan, at ni stephanie, ang ultimate imaginary friend ko, si loona ay nagka-buhay dahil kinailangan ko ng kausap, kinailangan ko ng kasama.

binigay sakin si loona ng isang kaibigan, minsan isang martes ng umaga. matapos nun, buong araw kong hawak yung balloon na puno ng tubig. hindi ko pinabayaan si loona lalo pa at alam kong fragile ito, madaling pumutok kumbaga. nakalampas ang isang araw na hindi pumuputok ang alaga kong balloon. naisip ko, kung maalagaan, baka kako kayanin nitong tumagal.

si loona ang nagbigay sakin ng pag-asa na kahit ang mga maselang bagay ay pwedeng tumagal. nagkaroon ako ulit bigla ng konsepto ng forever. may mga bagay pala talagang nagtatagal.

pero wala na siya, tigok kumbaga. patay na si loona, ang pet balloon ko.

kahapon tinanong ako nung nagbigay, 'hindi ka ba magmo-mourn para sa pet balloon mo?" sa totoo lang, ayaw ko. nawala na din sa isip ko yun. ano nga ba naman si loona kundi isang ilusyon, isa sa mga imaginary friends ko. sa isip ko lang naman nag-exist si loona. para sa akin, isa siyang pet. sa mundo, isa siyang balloon. ngayon wala na siya, isa na lang siyang pumutok na lobo.

nawala na ang pag-asa ko sa isang happily ever after, sa konsepto ng forever. binalik ako sa realidad na pansamantala lang talaga ang mga bagay at laging darating sa punto na kelangan lang talaga tumigil nito. lahat ng bagay may katapusan, kahapon yung kay loona.

may butas na kasi yung lobo. hindi ko na din alam ang gagawin ko. biniro pa ako na slow death daw ang nangyayari kay loona. naisipan ko na lang tuloy siyang patawan ng euthanasia, mercy killing na lang para wala ng sakit. binato ko tuloy yung lobo sa pader at pinanood ang saglit na pag-tama nito sa tiles sabay ang pagbulwak ng tubig nito. ako ang pumatay kay loona. ako ang tumuldok sa pag-asa.

sayang, hindi ko pa man din nadrowingan ng mata si loona.

No comments: