kay myrna, ang bestfriend ko nung first year sa up

lumipas na ang maraming taon, pero andyan ka pa din.

dati icecream lang ang sagot ko sa kumakalam kong sikmura. bago ako pumunta ng klase ko sa math ay titigil muna ako sa pagitan ng AS at FC para kumain ng icecream habang kausap ang mga kaibigan. pagkatapos nun ay itutuloy ko ang paglalakad hanggang math.

myrna ang tawag namin sa bilihan ng icecream noon. paano kasi ay may myrna na nakapinta sa gilid ng kariton nito. dati pa nga naisip namin, baka naman may nahulog na babae, na ang pangalan ay myrna, dun sa pinag-gagawaan ng icecream.

pero sana naman hindi, kadiri yun. naiisip ko tuloy na baka kuko niya yung minsang nakagat kong malutong sa icecream ko noon. kadiri. pero ganunpaman, masarap pa din ang icecream ni myrna. masarap, dagdag pa natin ang tsikahan sabay ng pagkain nito. yung mga tawanan at asaran na hindi mapaparisan. wala nang mas sasarap pa.

andyan pa din si myrna matapos ang sem na yun.

hindi na nasundan ang pagtambay kina myrna noong sumundo na sem. nagkaiba-iba na kasi ang sked ng mga tao.

wala ng icecream. wala ng tambay. wala ng kwentuhan, asaran at kulitan sa pagitan ng AS at FC.

nagiba-iba na tayo ng tamabayan. may ilan sa casaa na, marami sa fa lang, ako naman sa vinzons. kung saan saan na. pero ano nga ba ang magagawa natin? kung merong isang bagay na sigurado sa mundo, iyong ay ang pagbabago. sa tinagal ng panahon, nagbago din tayo.

lumipas na ang maraming taon, andyan ka pa din myrna.