kahit pa madalas bulol at nabubuhol ang salita ng bata, naiintindihan pa din natin ang gusto nila sabihin.
noong isang gabi sabi ni jevan habang nanunuod kaming tv. "mami, may skehlie na lilipad sa kitchen!" nakuha naman namin kaagad. siguro nasanay na din kaming mag-anak sa ganong pagsasalita ng bunso kong kapatid. may diperensya kasi siya sa puso at tila mahirap huminga kaya tuloy nadamay pati pananalita. ibig sabihin ni jevan, may scary daw na lumilipad sa kusina namin at natatakot siyang lumabas para kunin ang kanyang teddy bear.
at agad lumabas si jolo (isa ko pang kapatid) para silipin kung ano man iyon.
kasi kahit pa bulol at nabuhol ang salita ni jevan, naiintindihan namin siya. kasi mahal na mahal aming kapatid at ayaw namin ang nagagambala siya.
at bilib ako sa kapatid ko, kasi hindi siya nagatubiling magsumbong. alam niya kasi na hindi niya kayang harapin ang kung ano man yung lumilipad sa kusina, kaya tinawag niya ang aming atensyon. dahil mas malaki kami. dahil mas kaya namin at malaki ang tiwala niya sa amin.
at dahil nagtiwala siya, nagawan ng paraan. at hindi rin siya natakot na baka hindi namin siya maintindihan. dahil kahit gaano man sya kabulol o nagkabuhol-buhol ang kanyang mga salita, dahil mahal namin siya , nagkakaintindihan kami. at handa kaming gawin kahit ano para sa kanya.
amen
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment