patintero

kaninang umaga ay nakipag-patintero ako sa mga kotse sa may gasolinahan malapit sa amin.

paano kasi ay wala akong barya pampamasahe at alam kong kakagalitan lang ako ng mga drayber kapag inabot ko ang buo kong pera.

kaya nagpapalit ako s tindahan malapit sa may gate. eh wala din pala silang barya kaya tinuro nila ako sa gasolinahan. kaya yun tuloy at nakipagpatintero ako.

sa totoo lang hindi ganoon kaganda ang simula ng araw ko.

late na nga ako nagising, wala pa akong barya pamasahe. grabe talaga ang umaga ko kanina. pero lahat iyon napawi nang makit ko ang mga kaibigan ko sa iskul.

tapos nakipagpatintero naman ako kakahanap sa payong kong nawala.

hindi pwedeng mawala ang payon ko bialng iyon an lang ang tanging maayos naming payong sa bahay. alam kong makakagalitan ako ng nanay ko kung mawala ko iyon kaya hinanap ko ito ng maigi. pero wala pa din. gayunpaman, laking salamat ko sa mga kaibigang tumulong sa akin sa paghahanap at nangako na reregaluhan nila ako ng payong sa kaarawan ko.

kaya natuloy ang hapon gaya ng inaasahan, nagedit kami ng bidyo, kumain, nagedit, kumain, nagkwentuhan, kumain at nagkwentuhan. basta, ang saya lang ng hapon ko.

hanggang sa nakipagpatintero naman ako, sa pagkakataong ito, kasama ni tish sa hiway sa may trinoma.

adventure kung adventure! hindi namin alam kung saan kami pupunta. paano kasi ay puro fence ang nakapalibot sa buong bangketa. di na talaga namin alam ang gagawin namin noong oras na iyon.

pero Praise God! nahabol pa namin ang mrt. laking saya namin nang makaupo kami sa asul na upuan sa loob ng tren. hay salamat lang talaga.

grabe itong araw na ito. di ko alam kung makakalusot ba o hindi. pero sa huli, pasok pa din pala.

sa lahat lahat ng nangyari, talagang hindi ako makapalag mula sa pagmamahal ng Diyos.

dahil diyan, muli, hooked ako kay Kristo.

praise God!