class picture

kumpleto ko ang class pictures ko mula nung sinaunang panahon ko sa greydskul.

walang mintis, kahit punit-punit at may sulat na yung iba, nakasama pa din sila sa album ko. kasi gaya ng madaming tumatanda na, masarap lang talagang balikan ang nakaraan.

masarap kasi nakikita kung ano yung dati. dating hitsura, dating uso, yung dati.

ito ang kwento, kagabi ay nagpa-despedida kami kay krizia kasi umuwi siya ng pilipinas para umalis din pala. kumbaga, nagpaalam lang siya sa amin. pero kahit na ba, ang mahalga ay nagkita-kita kami muli.

ang galing lang. alam mo yung wala ka ng masabi, kahit na gaano kadami ang ginawa niyo kasi sobrang saya lang talaga. kahit mahigit bente-kwatro oras kayong magkakasama eh puro saya lang, puro tawanan lang, na walang pinaka-magandang pangyayari kasi lahat maganda talaga. lahat masarap balikan. lahat masarap alalahanin.

kakauwi ko pa lang galing kina sasa pero ang sarap lang talgang balikan ang mga nangyari. hindi na kelangan ng class picture o kung ano man para alalahanin lahat.

nakaka-hook. na kahit gaano kami katagal hindi nagkita at hindi magkikita, alam namin sa sarili namin na wala kaming palag sa isat-isa. kahit gaano kami kalayo, babalik at babalik din kami sa aming samahan. kasi magka-kaibigan kami, kasi mahal namin ang isa't-isa.

parang love ni God, ang sarap lang balikan talaga.

im hooked.

praise God!

parlor games

birthday ko noong isang araw.

pero dahil lampas na ng 10 ang edad ko ay wala ng party-party. wala na rin sa dugo ko ang maghanda ng spageti at fried chicken. lalo pa ang magpa-parlorgames.

ilang beses ko nang sinabi na pikon ako at ayakong-ayako ang natatalo, kaya minsan, noong bata ako, ay nanghihinayang akong sumali ng parlor games.

paano kung matalo ako? ehdi mapapahiya ako. kaya wag na lang, dyahe eh.

pero minsan, makulit lang talga ang mga game master.

kahit naiyak na nag bata kasi ayaw niya eh pinipilit pa rin silang maglaro. basta ba makumpleto nila ang line up para sa calamansi relay.

naalala ko noon, na ang lakas ng kapit ko kay mami dahil ayako maglaro, wala kasi akong kakilala. ang lalaki pa ng katawan nila, mukha silang goons.

pero noong naglalaro na, parang ayos din naman. masaya din. masaya talaga.

kahit natalo, may consolation prize naman. at least di gaano dyahe.

sa huli, hindi mo lang talaga sila matatanggihan, kasi masaya din naman eh. hindi siya gaya ng inaasahan.

kumbaga, wala ka lang talgang palag.

parang pagmamahal ni God.

kaya nakaka-hook.

praise God!

sailormoon

*dahil sabi mo andrew :D*

idol ko si sailormoon.

yung maganda na, magaling pa. versatile talaga.

paborito ko yung damit niya kapag nag-morph na siya. yung maikli niyang palda na blue tapos mukhang pang-sailor na get-up(sailormoon nga eh).
tapos type na type ko din yung boots niyang pink. yung high-er-cut na boots na may moon.
meron din siyang tiara na may moon na nagiging boomerang sa oras ng kagipitan.
at higit sa lahat, at ang pinakapaborito ko, ay yung mahabang-mahabang dilaw niyang buhok na cross-breed ng kay chun-lee at rapunzel.

mahaba talaga ang buhok ni sailormoon. sa gwapo ba naman ni tuxedo mask eh diba?

pero ang galing, kasi iyakin naman si sailormoon, tapos mapurol na nga ang kokote niya, matakaw pa, at kung ikukumapara mo siya kay sailor mars o kay sailor venus eh di hamak na mas maganda sila ng ilang light years.
parang wala namang special sa kanya, ni talent nga wala siya eh, pero bakit sa lahat ng sailor sa palabas eh siya pa ang nagustuhan ni papa tuxedo mask?

di ko din alam at wala akong balak magtanong sa isang cartoon character.

pero sa aking palagay, at sa depensa ni sailormoon matapos ko siyang laiitin, madami siyang qualities na siya lang sa lahat ng sailor stars, planets at heavenly bodies ang meron.

una, malakas ang pananalig niya sa kapangyarihang meron siya.
alam niya na kaya niyang matatalo ang kasamaan kasi meron siyang boomerang tiara!
pero higit pa sa boomerang tiara at sa magic scepter niya na katumbas ng megazord sa power ranger, nanalig siya sa mabuti niyang kalooban at sa mabuti niyang layon at alam niyang sapat na yun para matalo ang pwersa ng kadiliman.

pangalawa, meron siyang pag-asa.
kahit na iyakin siya, alam niya na matapos niyang iyakan saglit ang isang bagay maayos din ang lahat. kahit na bumagsak siya sa exam, alam niyang may susunod pa. kahit na nahihirapan na siya, alam niyang may kinabukasan pa at baka sakali mas maliwanag ang bukas.
at kahit na patalo na ang laban, alam niyang mararaos niya ito at kabutihan pa din ang magpupunyagi. umaasa si sailormoon sa kabutihan.

pero higit sa lahat, mapagmahal si sailormoon.
yung kahit na ilang beses siya binibiro ng mga kaibigan niya, mahal pa din niya sila. yung kahit ilang beses siya napapahamak sa ginagawang niyang pagliligtas sa mundo eh mahal pa din niya ang ginagawa niya at hindi siya kailanman sumuko.
at kahit na hindi pa niya nakikita ang mukha ni tuxedo mask, mahal niya ito kasi alam niyang mahal siya nito.

tagapagtanggol nga siya ng pagibig at katarungan.

at gaya ng pagka-hook ko kay sailormoon, and for some same qualities, hooked din ako kay Kristo.

praise God! :D

fairy tale

naalala ko na minsan akong na-hook sa fairy tales.

at dahil dun, minsan din ay nangarap akong maging prinsesa.

yung maganda na, mabait pa.

higit pa doon, nakukuha ng mga prinsesa ang lahat ng nais nila. at kadalasan mayroon din silang mga fairy god mother. kung hindi man, dwende o mga nagsasalitang kagamitan. kaya masaya ang buhay nila. ah! meron din pala silang gwapong prince charming.

pero gaya ng paglalaro at mga lumang damit, nakalakihan ko ang pangarap na maging prinsesa. ayako na kasi ng gown na pink at takot na ko sa mga engkantong kaibigan nila.

kaya mas ginusto ko maging beauty queen. yung maganda na, matalino pa.

pero hindi pala pwede.

ayon sa merkado ng mundo, hindi ako maganda. at depende pa sa kausap kung matalino ako. kaya parang ang hirap.

kaya tuloy, madaming beses akong kinakain ng insecurities. nilalamon ng kakaisip na hindi ako maganda, hindi ako magaling, hindi ako kahit ano.

pero alam mo yung feeling na kahit gaano mo na tinalikdan ang isang bagay ay babalik at babalik ka lang dito?

matagal-tagal ko ng kinalimutan ang pagkahilig sa fairytales. madami na din akong nakalimutang pangalan.

pero hindi ko maiwasang bumalik sa kanila.

kahit nakalimutan ko na pito ang dwendeng kaibigan ni snow white, kahit na hindi ko pa din alam ang pangalan ng prince charming ni cinderella at ni belle at kahit nakalimutan ko na ang nangyari kay pocahontas pati kay jasmine ang sarap lang nilang balikan.

yung pakiramdam kong prinsesa ako ulit. yung pakiramdam kong kaya kong makipagusap sa hayop kasi mabuti ang kalooban ko. yung makakahanap din ang ako ng prince charming, hindi man ngayon, na gwapo na mabait pa at xempre heredero ng malaking palasyo.

ang sarap lang talagang balikan ang mga bagay na minsan kong kinahiligan.

okay na na hindi ako beauty queen, masaya na akong maging prinsesa.

ang galing lang, dahul dito hoooked ulit ako kay Kristo.

praise God

patintero

kaninang umaga ay nakipag-patintero ako sa mga kotse sa may gasolinahan malapit sa amin.

paano kasi ay wala akong barya pampamasahe at alam kong kakagalitan lang ako ng mga drayber kapag inabot ko ang buo kong pera.

kaya nagpapalit ako s tindahan malapit sa may gate. eh wala din pala silang barya kaya tinuro nila ako sa gasolinahan. kaya yun tuloy at nakipagpatintero ako.

sa totoo lang hindi ganoon kaganda ang simula ng araw ko.

late na nga ako nagising, wala pa akong barya pamasahe. grabe talaga ang umaga ko kanina. pero lahat iyon napawi nang makit ko ang mga kaibigan ko sa iskul.

tapos nakipagpatintero naman ako kakahanap sa payong kong nawala.

hindi pwedeng mawala ang payon ko bialng iyon an lang ang tanging maayos naming payong sa bahay. alam kong makakagalitan ako ng nanay ko kung mawala ko iyon kaya hinanap ko ito ng maigi. pero wala pa din. gayunpaman, laking salamat ko sa mga kaibigang tumulong sa akin sa paghahanap at nangako na reregaluhan nila ako ng payong sa kaarawan ko.

kaya natuloy ang hapon gaya ng inaasahan, nagedit kami ng bidyo, kumain, nagedit, kumain, nagkwentuhan, kumain at nagkwentuhan. basta, ang saya lang ng hapon ko.

hanggang sa nakipagpatintero naman ako, sa pagkakataong ito, kasama ni tish sa hiway sa may trinoma.

adventure kung adventure! hindi namin alam kung saan kami pupunta. paano kasi ay puro fence ang nakapalibot sa buong bangketa. di na talaga namin alam ang gagawin namin noong oras na iyon.

pero Praise God! nahabol pa namin ang mrt. laking saya namin nang makaupo kami sa asul na upuan sa loob ng tren. hay salamat lang talaga.

grabe itong araw na ito. di ko alam kung makakalusot ba o hindi. pero sa huli, pasok pa din pala.

sa lahat lahat ng nangyari, talagang hindi ako makapalag mula sa pagmamahal ng Diyos.

dahil diyan, muli, hooked ako kay Kristo.

praise God!

babol gam

salamat kay tish at muli nakatikim na naman ako ng babol gam.

sa totoo lang ay bawal ako kumain ng babol gam bilang may braces pa ako at malamang sumabit sa ngipin ko yung madikit-dikit na minatamis at di na kailanman matanggal at mabulok na lang sa loob ng bakal sa ngipin ko.

paano kasi ay madakit masyado ang babol gam.

sa parehong paraan na hinihiling ko na ganoon din ako kadikit sa mga kaibigan ko.

kamakailan lang, naisip ko na binayayaan ako ng mabubuting kaibigan. noong isang araw lang ay nagkita kami muli ni khiara, ang pinakamatalik kong kaibigan mula noong kinder pa lang.

ang tagal tagal na kaming di nagkikita bilang magkalayo kami ng paaralan, pero gayunpaman, nang magkita kami, marami mang nagbago, pero di pa din nagbabago ang pagkakaibigan. bading pa din kami.

ang galing lang.

at hindi lang yon. ngayong linggo, hindi ko naranasan mag-isa paano kasi ang daming dumidikit sa aking kaibigan.

sa iskul, laging nandyan ang tropa. paguwi, laging nangugulat ang mga matagal nang di nakikitang kaibigan. at hanggang sa text ay dinadamayan ako ng mga kapatid sa pananalig. hindi ko naramdamang mag-isa ako.

parang hindi ako makalayo sa kanila. parang kahit anong pilit kong mapag-isa ay hindi ko magawa kasi ang lakas ng kapit nila sa akin. at kahit gaano ko man sabihin na abala ako sa ibang bagay ay hindi ko pa din sila matiis kasi, kung malakas angkapit nila sa akin, ganoong din kalakas ang kapit ko sa kanila.

napakadikit gaya ng babol gam.

sa parehong paraan, hindi rin ako makalayo mula sa pagmamahal ng Diyos.

at muli, dahil dito, masasabi kong hooked ako kay Kristo.

jet man

naalala mo pa ba na minsan, kahit minsan isang beses lang, ay na-hook ka sa panonood ng jet-man?
kung hindi man ay bio-man, five-man, power-rangers, voltron at kung hindi pa din sa mga nabanggit ay, sige na nga, voltes-five.
basta may robot at tight-fit at makukulay na kostyum eh pwede na.

paano kasi ay kanina nakita ko ang poster ng highschool musical 3.
naalala ko tuloy ang kapatid ko na hook-na-hook doon. palagi siyang kumakanta ng mga kanta nila kahit wala naman siya sa tono.
at noong may mapanirang balita tungkol doon sa bidang si vanessa ba yun, eh galit na galit siya at mga ilang araw din siyang nagluksa.
ganoon ka-hooked ang kapatid ko sa highschool musical.

kaya naisip ko, ano nga ba kinahoo-hookan ko ngayon?

dati, hooked ako sa jet-man, sinusubaybayan naming magpipinsan ang bawat episod.
isinasabuhay din anmin ang bawat karakter. ang laki nga ng tampo ko noon kasi lalaki si yellow owl kaya hindi ako jet-man pero sila oo.
naalala ko an tumatalon kami mula sa sopa at sinisigaw nila ng "pink swan!" o "black condor" at iba pa, hanggang sa nasita na kami ng lola namin.
ganoon kami ka-hooked noon.

nagkaroon din ng panahon na hook-na-hook kami sa power rangers.
kaya ako nahilig sa dilaw ay dahil kay yellow ranger.
ang ganda kasi niya lalo pa at asyano siya.
sa pagka-hooked ko ay hanggang ngayon ay isinasabuhay ko ang pagkahilig sa dilaw kaya sa inaraw araw ay naka-dilaw ako gaya ni trini.

hooked ako sa ganoong klase ng palabas dati.
gustong gusto ko yung magpapalit na sila ng kostyum na pare-parehas iba-iba lang ang kulay. paborito ko din yung kapag magbo-volt in na ang kanilang mga kotse/robot/hayop para makagawa na ng mas malaking robot para matalo ang kalaban para manaig ang kabutihan.

nakaka-hook sila kasi pinaglalaban nila ang katarungan at kabutihan.

kaya saan na nga ba ako hooked ngayon?
pangit na ang mga bagong serye ng power rangers.
wala ng jet-man, bio-man, five-man at lalo pa ng voltes-five.
ayako naman ng highschool musical, hannah montana, jonas brothers, atbp.
hindi rin ako fan ni sarah g., jona v., zsazsa p., mega, maria, ate guy, ate vi at kung sino mang star na sikat o laos na.

ano nga ba ang uso sa akin ngayon?

kaya kanina, sa halos isang oras kong naglalakad sa sm taytay habang nagpapatila ng ulan, naisip ko na lang bigla

hooked ako kay Kristo.

praise God!