one.
sabi nila, kapag hindi daw makatulog, magbilang daw ng tupa.
halos dalawang linggo na din, simula nung despedida ni mark, na hindi ako nakakatulog hangga't wala pang alas singko ng umaga. nasubukan ko na magbasa, pero wala pa din, kahit pa ilang libro matapos ko.
ang hirap. lalo na kapag pagod na pagod na ako. halos maiyak na nga ako kasi hindi ko makuha magpahinga kahit pa gusto ko. kung pwede lang, sana tulog na lang ako buong buhay ko.
two.
pero hindi pwedeng tulog na lang palagi.
ang hirap pa nga niyan ay puyat na nga ako, maaga naman ang gising ko. kelangan kasi humabol sa job hunting. buti nga may mga nakukuha akong raket. pero siyempre hindi pa din sapat.
nandito ako ngayon sa punto na nagiisip kung saan ba ako pupulutin. kung makakapasok kaya ako sa magandang kompanya, kung magkakaroon ng mataas na sahod, kung aarangkada ba ang karir ko.
three.
karir. isang magandang karir.
sana ganun lang kadali yun. pero paano ako magkakaroon ng magandang karir kung hindi naman bagay sa akin ang propesyon ko? paano ako magiging isang magaling na artist kung hindi naman ako marunong magdrawing?
sa totoo lang, hanggang magandang cover letter lang ang kaya kong gawin. pangit kasi ng portfolio ko.
four.
pero ganun na lang ba talaga yun?
na kaya tayo nagaaral ay para magkaroon ng 'stable career' pagkagraduate? at kaya nagkukumahog tayo makapasok ng magandang paaralan ay para pag-agawan kuno ng mga kompanya?
sa tingin ko hindi.
five.
ang pagaaral ay higit pa para magkaroon ng isang magandang karir.
at hindi totoo na kapag gumraduate ka mula sa isang magandang paaralan ay pagaagawan ka ng kompanya. kelangan pa din patunayan ang sarili, higit pa sa kung anuman.
pero paano ko papatunayan ang sarili ko sa mundong wala namang bilib sa akin?
six.
kung sabagay, ako man ay walang bilib sa sarili ko.
kaya nga sa bahay lang ako matapang. sa kapatid ko binubuhos lahat ng hinanakit ko. kaya madalas nasasaktan ko sila, hindi ko man sinasadya.
pero sana alam nila, na sa bawat sakit na binibigay ko sa kanila, higit pa ang balik nun sa akin.
seven.
sakit at saya. pain and pleasure.
content and discontent, bliss and grief, security and insecurity. sa'yo ko lang nararamdaman lahat ng iyan ng sabay-sabay.
hinding-hindi mapapawi ang luha at ngiti na dala mo sa kin. dala-dala ko ito kahit sa panaginip.
zzz
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment