lalo pa ngayon na nagkaroon ng long weekend [salamat kay Quezon at kay Ninoy, pati sa mga utaw na nagpasimuno ng ACLE]. gigising lang ako para kumain. sabi ko kasi, ngayon lang ako makakabawi ng tulog, kahit pa alam ko na hindi nababawi iyon.
at hindi mawawala sa pagtulog ang mga panaginip. minsan pa nga, kaya ako natutulog ay para lang managinip. may mga bagay kasi na, dahil imposibleng magkatotoo eh, sa dreamland lang nangyayari.
nandoon lang ako sa dreamland. palagi akong nasa dreamland.
madalas kasing napuputol ang mga paniginip ko. yung tipong malapit na sa climax, tapos magigising na lang ako bigla. parang hinahatak talaga ako palabas ng panaginip, hinahatak pabalik sa katotohanan.
madaming beses na nangyari yun. madaming beses na pakiramdam ko may humihila sa mga paa ko palabas ng eksena, at magigising na lang ako sa realidad na hindi talaga. kaya nakakapikon. palagi na lang. paulit-ulit.
pero hindi ba kaya paulit-ulit ang mga bagay para malilok ito sa alaala?
baka nga. baka nga kaya lagi na lang nauudlot ang aking panaginip. para paalalahanan ako na hindi talaga. na hindi iyon mangyayari. na hanggang panaginip na lang talaga lahat.
kaya tuloy lagi na lang akong tulog. lagi na lang akong nasa dreamland.
No comments:
Post a Comment