Tuesday, August 18, 2009

kung bakit kelangan mabagal maglakad 'pag naulan

malamang kasi ay madudumihan ang pwet ng pantalon/shorts.

kahapon naglakad kami mula vinzons hanggang sc. at bilang hindi ako marunong maglakad sa ulan ay puro talsik ng putik ang pwet ng shorts ko. na sa sobrang dumi ay maski yung manong na nakasunod sakin sa pila sa bangko ay sinabihan ako na ang dumidumi daw ng suot ko.

pero ano nga ba ang magagawa ko? nandyan na ang mantsa at hindi agad-agad mabubura.

kaya tumuloy kami ng philcoa para magpapalit at kumain. tumawid sa overpass at naglakad pa ng kaunti. sa totoo lang, nahihiya akong pumasok noon sa kahit saan. baka kako maulit yung nangyari sa bangko na pinuna ng manong ang madumi kong pwet. pumasok kami ng jollibee, ng technohub at ng starbucks na pakiramdam ko na gusgusing bata ako. madumi na nga ang paa dahil sa kakalakad sa putik at madumi pa ang shorts bilang hindi lang ako marunong maglakad.

wala akong magawa kundi tanggapin na madumi na lang talaga siya. hindi na lilinis ang  shorts ko liban na lang kung hubarin ko ito at labhan. 

nakabalik naman ako ng vinzons na madumi ang pwet, kahit na alam ko madaming nangiti/natawa sa karumihan ko at lubos na nagsisi na dapat ay binagalan ko ang lakad para hindi natalsikan ng putik. pero ayos lang. ano nga ba magagawa ko?

sa susunod na lang, babagalan ko ang lakad ko. darating din naman ako dun.


No comments: