akala ko naman nag-aaral si jevan ng spelling ng numbers noon.
tinanong niya ako minsan kung ano ang spelling ng 'eight'. sagot naman ako ng e-i-g-h-t. sulat naman yung bulol kong kapatid sa papel na hawak niya.
hinayaan ko ang bata, at tumuloy sa ginagawa ko (nag-ayos yata ako ng kama nun, hindi ko na matandaan). pero paglabas ko ng kwarto nagulat ako sa pinaskil ng kapatid ko.
'I EIGHT YOU JOLO'
tumawa ako at tinawag ang aking mga magulang.
sa isip ko, grabe lang ang galit ni jevan ay jolo para ang 4-letter word na HATE ay gawing 5-letter word na EIGHT. hindi daw sapat ang apat na letra para sa tindi ng inis niya sa kanyang kuya.
pero aanhin ang galit kung panandalian lang ang mga bagay-bagay?
isa sa mga natutunan ko nitong bagyo ay ang pagiging ephemeral ng mga bagay. lahat sila ay may potentyal na maglaho na lang bigla.
naisip kaya ito ni jevan nung nagalit siya kay jolo?
o baka naman mali ang akala ko na nag-aaral siya ng numbers nung tinanong niya ako.
na mali pala ang dinig ko bilang bulol kasi yung bata. HATE pala talaga yung tinatanong niya pero hirap lang siyang bigkasin ang H kaya EIGHT tuloy ang dinig ko.
baka naman ako talaga ang mali.
isa lang palang malaling akala ang lahat. isang ephemeral na ilusyon.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment