narnia

si mon ay palaging nasa narnia.

kung wala siya sa fa, tiyak, nasa narnia siya. at minsan (hindi lang misan pero madalas) na nagseselos kami sa narnia bilang inaagaw nito ang kaibigan namin.

pero wala kaming ideya kung saan ba ito o kung anong klaseng lugar ba ito. basta pag wala si mon, nasa narnia siya.

minsan naisip na namin na baka sumasayaw siya sa narnia, bilang magaling siya sumayaw. o kaya naman ay kumakanta, bilang magaling din siya dun. pero alam naming biro lang ang mga ito at patuloy pa ding misteryo para sa amin kung saan nga ba nagpupunta si mon tuwing nawawala siya sa fa.

ikaw kasi mon, bigla-bigla kang nawawala at madalas walang pasabi. kaya tuloy nagimbento na lang kami ng lugar na sa palagay namin ay palagi mong pinupuntahan. nag-aalala lang kasi kami sayo. at sa paraan ng pagpapangalan ay napapanatag kami na ligtas ka, diyan sa lugar mo sa narnia.

at ako rin may sarili nang narnia. naiintindihan ko na kung bakit nawawala bigla si mon. alam ko na din kung ano ang hitsura ng narnia.

sa narnia nahahanap ang sarili, nabubuo ang pagkatao.

at para sa mga kaibigan ko, para mapantag kayo, nasa narnia lang ako.