mommy, mommy i am sick...

hindi. wala pa naman akong sakit.

pero naalala ko lang na sa tuwing may naiisip/mangyayaring akong/saking hindi maganda, una kong sinasambit ang mami ko.

dati, lagi akong nakakapit sa palda ng nanay ko. kapag pinapakilala niya ako sa ibang tao, isisnusubsob ko ang aking mukha sa ung ano man ang kanyang suot. at kapag pinilit niya akong magpakilala ay lalo ko pang isusubsob ang nguso ko na halos hinahalikan ko na nag pwet ng aking nanay. pakiramdam ko noon, si mami lang ang kakampi ko sa mundo. si mami lang ang aking kasangga at ang ibang mga tao ay masasamang alien na nais akong iuwi sa kanilang planeta.

pero lumaki din ako at hindi na kayang itago ang mukha sa likod ng palda ni mami. lumaki din ako at natutong makihalubilo sa ibang tao at nakalimutan na minsan, sila ay mga alien sa aking mga mata.

at unti unti nalayo na ako kay mami.

at ngayong naiisip ko iyon ay tila magkakasakit na ako.

mga ilang araw na din akong hindi nakakauwi ng bahay. pusta ko hindi ito ang huli lalo't higit pa magsisimula na naman ang pasukan at nag-iisa na lang akong naglalapat ng dyaryo. pusta ko din na lalo akong mawawalan ng oras para kay mami. masaya ako at suportado nia ako sa lahat ng aking ginagawa pero lubos ko din itong kinalulungkot dahil kaakibat nito ang pagka-ubos ng aking oras na dapat sana ay sa pamilya.

ngayon, sabik na sabik na akong umuwi ng bahay. halos hindi ko na nga matandaan ang lasa ng luto nia. hindi na nga yata ako kilala ni jojo, ang aking kapatid. miss na miss ko na si mami. miss na miss ko na silang lahat.

sana lang talaga ay makauwi na ako. malamang maya-maya lang ay sipunin na ko dito sa lamig.